Yazar: ARMAĞAN ÖZTÜRK

Bir an için AKP liderliğinin haklı olduğunu varsayalım: iç ve dış güçler Yeni Türkiye’ye karşı düşmanca bir tutumla hareket etmekteler. Peki, bunun karşısında devlet ve AKP ileri gelenleri ne yaptılar?

Kılıçdaroğlu’nun yerini bir başka isme bırakması, tek başına partideki yapısal sorunları ortadan kaldırmaz. Halk partisi Hayırcı kitlenin çok gerisinde ideolojiye sahiptir. Yenilenmesi ve AKP ile mücadele edecek alternatif bir siyasal sosyoloji yaratması gerekir

Hocalarının yarısı son KHK ile ihraç edilen Mülkiye’nin duvarlarına “Kahrolsun İstibdat, Yaşasın Hürriyet” sloganı yazılmıştı. Türkiye nasıl bir ülke ki 2017 itibariyle 1908’in gündemini yaşayabiliyor? Aktörler, partiler ve hareketlerin adı değişiyor. Peki ya meseleler? Peki ya ideoloji?

Yeni anayasa ile başka bir sisteme geçeceğimize dair politik öngörü tümüyle gerçek dışı. Şu an parlamenter sistemi kullanmıyoruz çünkü. Daha doğrusu aslında hiçbir sistemi kullanmıyoruz.

AKP liderliğinin Türkiye Cumhuriyetini II. Cumhuriyet olarak yeniden kurma iddiasından vazgeçmediğini görüyoruz. Ama sorun şu ki, iktidar partisinin elinde başkanlığı bir yolunu bulup referandumdan geçirse dahi, devletteki dönüşümü tamamlayacak nitelikte yeterince kadrosu yok. İşte bu nedenle bürokrasi daha da lümpenleşiyor.

​Siyasi gündemin laiklik gerekli mi değil mi seviyesine kadar gerilemiş olması Türkiye’nin modern dünyadan ne kadar da uzaklaştığını gösteriyor. Laiklik olmadan, demokrasi olmaz.

Geçen sene bu vakitler muhalefet partileri içerisinde en küçüğü olmasına rağmen tartışmasız bir şekilde en popüler olanı şüphesiz ki HDP’ydi. Bu sene ise o partinin yavaş yavaş çöktüğüne tanıklık ediyoruz.